Psi i koci język
Warto poznać podstawowe psie i kocie „zwroty”. Rozumiejąc mowę ich ciała oraz rozpoznając i identyfikując dźwięki wydawane przez pupile, kontakt ze zwierzakiem stanie się jeszcze bliższy. Sprawdź, w jaki sposób domowe zwierzęta próbują się z nami komunikować i jak czytać ich „język”.
Jak „porozumiewają się” psy?
Psy porozumiewają się ze światem zewnętrznym, czyli z innymi przedstawicielami gatunku psów, innymi zwierzętami oraz ludźmi, za pomocą całego ciała. To, co chcą przekazać, można odczytać z wyglądu, układu, czy ruchu poszczególnych części ciała, takich jak ogon, grzbiet, głowa, uszy, oczy oraz łapy. Ten rodzaj psiego języka to mowa pozawerbalna. Poniżej przedstawimy kilka przykładów takiej drogi komunikacji, jednak każdy właściciel czworonoga, po bliższym poznaniu swojego pupila, jest w stanie samodzielnie rozpoznać, co oznaczają konkretne zachowania jego merdającego towarzysza.Komunikacja werbalna psów
Bardzo wielu rzeczy od psa możemy się także dowiedzieć słuchając dźwięków, które on wydaje. Donośne, wesołe szczekanie o wysokim tonie oznacza radość z nadchodzącego spaceru albo nawoływanie do wspólnej zabawy. Głośne, natarczywe obszczekiwanie to raczej zaznaczanie swojego terenu – pokazanie innym psom oraz ludziom, że tu rządzi konkretny Azor, czy Max, ale może oznaczać też strach przed sytuacją, w której się znalazł stąd taka reakcja obronna. Warczenia psa raczej nikomu nie trzeba przedstawiać – kiedy je słyszymy, powinniśmy odpuścić. Pies daje nam bowiem znak, że jest zły i może zaatakować, ale... kiedy jest ono np. przy ciąganiu szarpaka oznacza podniecenie zabawę.
Ziewanie u psa, jeśli nie oznacza zmęczenia, może świadczyć o zaniepokojeniu. By nie dopuścić do bardziej negatywnej emocji u psa – strachu – warto próbować go „rozładować” w jakiś sposób, np. wykonując krótki trening, czy proponując pupilowi jakąś zabawę. Skomlenie przechodzące w wycie i zawodzenie stanowi objaw ogromnego lęku, albo np. bólu spowodowanego jakimś urazem, dolegliwością zdrowotną, utratą kogoś ważnego, czy ugryzieniem przez innego psa. Niektóre szczekające czworonogi mogą w ten sposób okazywać lęk separacyjny przed rozstaniem z właścicielem.
Z kolei niewydawanie dźwięku przez psa, przy innych specyficznych oznakach znanych z mowy pozawerbalnej, może decydować o tym, że zwierzę jest w stanie czujności i skupienia.
Jak wygląda niewerbalny język kotów?
Uszy, oczy, koci ogon oraz całe ciało mruczka mogą pokazywać rozmaite emocje: od ekscytacji poprzez rozluźnienie i błogość, aż po strach i złość. Pomożemy zrozumieć, co może oznaczać niewerbalna kocia mowa.
Proste i napięte uszy świadczą o tym, że kot nasłuchuje, zatem jakaś sytuacja zainteresowała naszego pupila. Kocie uszy ustawione do przodu oznaczają zaciekawienie albo rozbawienie (szczególnie, jeśli jesteśmy w trakcie wspólnych harców w kotem). Wściekłość lub strach kot może okazywać natomiast położonymi po sobie, spłaszczonymi uszami.
Rozszerzone oczy, a konkretnie źrenice, to dowód na to, że nasz pupil wyraźnie się czymś podniecił (np. zabawką czy świadomością, że zaraz przypuści atak na „ofiarę” w postaci tekstylnej myszki). Z kolei zwężone źrenice mogą oznaczać niezadowolenie, bądź nawet irytację.
Pies merdający ogonem to najczęściej pozytywna oznaka. Zupełnie inaczej jest u kotów – merdanie ogonem to zdenerwowanie. Napuszony ogon można odczytywać jako przerażenie, natomiast schowany można interpretować jako strach lub okazanie uległości. Jeśli zaś zaobserwujemy drżenie kociego ogona, możemy być spokojni, ponieważ oznacza to wesoły nastrój u naszego pupila.
Koty całym ciałem potrafią też okazywać emocje. Leżąc na plecach z odsłoniętym brzuszkiem dają nam do zrozumienia, że totalnie nam ufają. Jeżeli kot wygina grzbiet zbliżając się do właściciela, ma chęć na głaskanie i „mizianie” za uszkiem. Ocieranie się o czyjeś nogi należy interpretować jako oznaczanie terytorium.
