Darmowa dostawa od 119,00 zł
Zapisz na liście zakupowej
Stwórz nową listę zakupową

Parwowiroza u psa. Objawy i leczenie

2022-08-01
Parwowiroza u psa. Objawy i leczenie

Parwowiroza u psa. Jak zdiagnozować i jak leczyć

Parowiroza to groźna choroba zakaźna u psów. Może nawet doprowadzić do śmierci pupila. Dowiedz się, jak ją rozpoznać, jak leczyć i co robić, aby nie doszło do zakażenia.

Co to jest parwowiroza?

Parwowiroza jest zwierzęcą chorobą zakaźną, która jest dużym zagrożeniem dla zdrowia, a nawet życia domowych pupili. Schorzenie okazuje się szczególnie niebezpieczne dla szczeniąt, zwłaszcza jeśli wirus dostanie się do małego psiego ustroju zanim szczenię skończy 4. dzień życia. Jednak ostrożność należy zachować u szczeniąt do 6. miesiąca życia oraz u starszych psów (po 8. roku życia).
Parwowiroza u psa może doprowadzić do poważnych zaburzeń zdrowotnych, a nawet do śmierci. Wirusa należy jak najszybciej poddać leczeniu, ponieważ każda godzina zwłoki może kosztować życie naszego zwierzaka. 
Ten wirus z rodziny Parvovirdae jest w stanie przetrwać w środowisku zewnętrznym nawet pół roku, dlatego jego zakaźność może być bardzo wysoka. Zarazki mogą osadzać się na wszystkim: na legowisku psa, ubraniach, butach, sprzętach domowych, czy ścieżkach, którymi wcześniej przechadzał się chory pies. Wymienia się bardzo wiele możliwych dróg zakażenia: przez zainfekowaną ślinę, mocz, kał, wymioty, czy wspomniane wcześniej skażone przedmioty codziennego użytku.

Jak objawia się parwowiroza u psa?

Objawy parwowirozy są następujące: najpierw pojawiają się intensywne wymioty, potem dołącza brzydko pachnąca biegunka, nierzadko ze śluzem i krwią. Dalsze symptomy świadczące o chorobie to m.in. ospałość u psa, brak apetytu, a nawet pragnienia (czworonogi odmawiają nie tylko zjadania posiłków, ale też picia wody). Może też wystąpić gorączka. W wyniku opisywanych oznak może dojść do zagrażających zdrowiu i życiu pupila zaburzeń, tj. odwodnienie, znaczna utrata masy ciała, anomalie w gospodarce elektrolitowej, wstrząs anafilaktyczny, a nawet zgon. Poza tą najczęściej występującą odmianą choroby – jelitową – wyróżnia się też typ sercowy. Jest on zwykle rozpoznawalny u malutkich szczeniąt (do około 2. tygodnia życia) i najczęściej kończy się śmiercią. 

Warto zaznaczyć, że niektóre zwierzęta przechodzą to zakażenie bezobjawowo.

Od zarażenia do pojawienia się pierwszych objawów schorzenia może upłynąć od 7 do 14 dni.

Co wywołuje parwowirozę?

Parwowirozę wywołuje wirus z rodziny Parvovirdae. Jest on bardzo agresywny, szybko i łatwo się rozprzestrzenia. Zarazić się można przede wszystkim przez kontakt z chorym zwierzęciem. Zaraźliwe są ślina, mocz, wymiociny oraz kał. Ponadto zakażenie przedostaje się do psiego ustroju nawet po kontakcie z przedmiotem, ubraniem, czy powierzchnią, z którą styczność miał zainfekowany zwierzak.

Na parwowirozę częściej chorują psy, które są narażone na stres, mają obniżoną odporność, mieszkają w schroniskach, hodowlach, itp., bądź przebywają w niekorzystnym dla siebie klimacie. 

Zauważono, że niektóre rasy psów są bardziej podatne na zakażenie tym wirusem. Należą do nich owczarek niemiecki, labrador retriever, rottweiler, doberman, amerykański pitbulterier, czy english springer spaniel. 

Niektórzy zastanawiają się czy parwoworoza jest niebezpieczna dla człowieka. Na szczęście wirusy odpowiadające za zakażenie układu pokarmowego u psów nie stanowią zagrożenia dla ludzkiego organizmu.

Jak leczy się parwowirozę?

Leczenie parwowirozy jest kilkuetapowe. W pierwszej fazie terapii poddaje się objawy choroby, czyli stosuje się głodówkę aż do momentu ustąpienia wymiotów i biegunki oraz nawadnia się psa dożylnie kroplówkami z roztworu glukozy i płynów elektrolitowych. Oprócz tego psu podaje się też surowicę na odporność oraz tzw. karmę ratującą, w razie konieczności natomiast – sondę żywieniową. Weterynarze często wprowadzają też antybiotyki. Jeśli zachodzi taka potrzeba, podaje się inne leki, a nawet dokonuje przetoczenia krwi.Najlepszym rozwiązaniem, by zapobiec chorobie jest szczepienie przeciwko parwowirozie. Takie szczepienie należy wykonać już u szczeniąt, dwa lub trzy razy w odstępach co 3-4 tygodnie. Następna dawka jest do podania za rok, a potem co kolejne 2 lata. 

Suplementy dla psa

Aby nie dopuścić do obniżenia odporności u pupila, dobrze rozważyć aplikowanie suplementów dla psa. Lekarz weterynarii podpowie jakie preparaty są dla naszego zwierzaka najbardziej skuteczne. Można też skorzystać z szerokiej gamy tego typu środków z naszego sklepu. Szczeniętom możemy podawać preparat witaminowy w proszku Flawitol marki Dermapharm Dr Seidel. Możemy nabyć też adekwatny produkt, tylko skierowany do seniorów. Dostępny jest także preparat wspierający funkcje układu pokarmowego u psów – Dolfos Dolvit Probiotic. Z kolei środek na odporność dla psów to preparat w tabletkach Dolfos ImmunoDol. Jest on polecany zwłaszcza podczas farmakoterapii, stosowania szczepień, w trakcie rekonwalescencji, w czasie reprodukcji, czy w okresach stresowych dla zwierzęcia. Natomiast środkiem zwiększającym psią odporność w sposób dwukierunkowy jest VetoMune marki VetExpert.
Pokaż więcej wpisów z Sierpień 2022
pixel